Spoglądamy na tegoroczne impresje uchwycone obiektywem i jesteśmy poruszeni, że tyle energii wytworzyło się w trakcie wspólnej wędrówki, tyle pięknych momentów, nieoczekiwanych zwrotów akcji, zapoznań, rozmów, przygód, każdemu z Was z całego serca dziękujemy, to Wasza obecność i zaufanie jakim nas obdarowaliście jest największą radością tego działania.
Co będzie dalej?
Jak mawiał śp. Szambelan z Zielonej Góry, który z zasady się nie żegnał, my nie mówimy „do widzenia”, bo „nie wybieramy się za granicę”, mówimy „niewykluczone, że jeszcze tu wrócimy”, a w jakiej formie?
Rzeka pokaże.
Każdy wschód słońca nad rzeką, każdy zachód, spacery z komarami, orzeźwiające zanurzenie w tu i teraz niosły ze sobą twórczą energię. Gorąc unoszący się w powietrzu, wypełniający po brzegi centymetry sześcienne łączył ludzi, ich historie, wspólne doświadczenia.
Rzeka w swoim nieustannym tańcu zmian potrafi przynieść wskazówki, ilekroć skierujemy na nią swój wzrok i spojrzymy poza umysłowe wędrówki, tak ulotne i jednocześnie uporczywe.
Oddychając na warsztatach, wyplatając, spacerując, szyjąc, opowiadając, medytowaliśmy. W powtarzalności puszczały przeróżne blokady, obawy, schematy.
Zaczynaliśmy od nowa i ze wspólnie zainicjowanego źródła pomysłów, czerpaliśmy, każdy dla siebie i dla innych, razem.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Dwa warsztatowe tygodnie, dwa zupełnie inne stany rzeczywistości.
Ciepło – zimno
Parno – deszczowo
Koniec – początek
Tak upłynął tegoroczny Motyw Rzeka, w osnowie przeciwieństw, wzajemnego przyciągania i odpychania.
Dostosowując się do zmiennej i płynnej rzeczywistości, przybierał coraz to nowe formy.
Dlaczego spotykamy się nad rzeką, rozmawiamy o rzece i zasypiamy tuż przy jej brzegu?
Intensyfikacja kontaktu prowadzi do klarowności i przejrzystości.
Chcemy być jak najbliżej brzegu, czasem go przekraczać, obserwować, co dzieje się przy wyjściu ze strefy komfortu. Co dzieje się, gdy zaczynamy tracić grunt pod nogami, kiedy spotyka nas coś nieznanego w naszym mocnym utwierdzeniu o przewidywalności życia.
Poddajemy się nurtowi i nagle nic nie jest oczywiste. Czujemy, że coś nas pcha do przodu. Nie wiemy co. Odkrywamy, zaczynamy podążać, już za chwilę tańczyć.
Taniec w rzece. To dobre hasło na ten rok warsztatów. Choć nie zawsze fizycznie dotykaliśmy tej płynnej materii.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Przecież chodzi o ludzi, prawda?
Jeżeli coś się zmieni, damy Wam znać. 🙂
We współczesnym świecie, gdzie kontakt jest coraz łatwiejszy i paradoksalnie trudniejszy, kreujemy przestrzeń wzajemnej wymiany doświadczeń w atmosferze otwartości i wzajemnego szacunku. Tak byśmy mogli spojrzeć sobie w oczy i przez chwilę czuć się razem, bez oceniania, bez wartościowania.
Łączymy grupy z różnych obszarów i wieków, trwając w przekonaniu, że każdy człowiek jest wartością dla innych, a dostrzeżenie tego jest jedynie kwestią naszego indywidualnego wyboru.
Jeżeli jesteś blisko rzeki i chcesz wspólnie działać, napisz do nas na motywrzeka@gmail.com.
„W danej chwili mamy wszystko, czego nam potrzeba.”
Najważniejsze, żeby wiedzieć, czego nam potrzeba.
Z ogromną wdzięcznością za każdy wspólny moment, płyniemy dalej obserwując co kryje się za zakrętem.
Do zobaczenia!
Załoga Motyw Rzeka
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Podczas letnio-jesiennych tygodni na Statku Kultury w Cigacicach oraz w Muzeum Kanału Bydgoskiego w Bydgoszczy odbywały się warsztaty performatywne prowadzone przez instruktorów Patrycję Plich, Agnieszkę Pokrywkę, Bartosza Zimniaka, Magdalenę Starską oraz Maję Okamgnienie.
Warsztaty performatywne obejmowały różne obszary sztuki – rękodzieło, improwizację, pracę z tekstem, pracę z ciałem, głosem, ruch, wspólne muzykowanie.
Poprzez wspólną pracę w zróżnicowanych wiekowo grupach warsztatowicze mieli możliwość poszukać swojej indywidualnej ekspresji twórczej, wybierając konkretny środek wyrazu jak np. rękodzieło czy performance.
Tegoroczna edycja splotła się w działaniach z ogólnopolską akcją na rzecz rzek zainicjowaną przez krakowską artystkę Cecylię Malik – Siostry Rzeki.
Siostry Rzeki z województwa lubuskiego odwiedziły nas w trakcie warsztatów i przeprowadziły spotkanie pod hasłem #modanarzeki, które polegało na wspólnym wyszywaniu kostiumów, wymyślaniu haseł, które mogą pojawić się na kostiumach i rozmowach edukujących w temacie rzek, ich stanu i tego, co możemy zrobić dla środowiska.
W trakcie projektu odbyły się również dwa pokazy filmów animowanych w temacie wody – program wybrany specjalnie dla projektu Motyw Rzeka przez Piotra Kardasa, twórcę Ogólnopolskiego Festiwalu Polskiej Animacji O!PLA.
W tygodniu cigacickim wspaniały koncert na misy i gongi wykonała dla nas Magdalena Pytkowska.
Odbyły się też liczne wydarzenia muzyczne z udziałem Poznańskiej Orkiestry Improwizowanej i Chóru Nieśpiewającego.
Motyw Rzeka, który po raz drugi gości na polskich rzekach, stanowi artystyczną platformę wymiany myśli i międzypokoleniowego dialogu w temacie rzeki.
Najważniejszym elementem warsztatów są spotkania osób z różnych grup wiekowych, które na co dzień nie mają ze sobą kontaktu. Wspólne działanie, praca nad jednym tematem i wykorzystanie sztuki w procesie twórczym przyczynia się do zmniejszania barier międzypokoleniowych i nawiązywania pozytywnych relacji międzyludzkich.
~~~~~~~~
Projekt jest dofinansowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Partnerzy tegorocznej edycji to: Muzeum Kanału Bydgoskiego, III LO Bydgoszcz Official, Miejskie Centrum Kultury, BWA w Zielonej Górze, Ogólnopolski Festiwal Polskiej Animacji O!PLA, Siostry Rzeki, Statek Kultury, OSiR Sulechów, Port Cigacice, Improplener.
~~~~~~~~~
W ubiegłym roku warsztaty Motyw Rzeka obyły się w trzech miejscowościach, na trzech dużych jednostkach: barka Irena we Wrocławiu, Statek Kultury w Cigacicach i barka Lemara w Bydgoszczy. Tematem przewodnim był teatr i historie kapitanów żeglugi śródlądowej. Efektem pracy warsztatowiczów oraz filmowców poza pokazami finałowymi w każdej z miejscowości jest film „Panta Rhei”, który można obejrzeć poniżej.